Dag 18: moment of truth

et was dé dag van de uitslag. Om 8 uur in de ochtend kwamen de normeringen online en tussen 5 en 6 zou ik het telefoontje van mijn mentor krijgen.

Eerst de ochtend; helaas, was ik nog steeds ziek, waardoor ik het ochtendproject moest missen. Het middagproject wilde ik toch echt proberen dus dat deed ik ook. YCTC, youth community training center, it was. Gewoon kleuren en uno spelen met de kinderen. Van een van de locals daar kregen we een kleine rondleiding. Ik vond de kinderen daar een stuk brutaler dan alle andere plekken waar ik ben geweest, maar het was evengoed wel leuk. Ohja, ik ben deze week social sally, oftewel ik moet deze week foto's maken voor op de website. Na het middagprogramma begon het wachten. Rond half 5 was ik thuis en toen begon het wachten. Niet echt zenuwachtig, totdat ik van verschillende mensen hoorde dat ze geslaagd waren. Toen kwamen de zenuwen, maar nergens voor nodig, want ik ben dik geslaagd. Geen onvoldoendes op mijn lijst en ook geen onvoldoendes gehaald voor een eindexamen. Hoogste punt? Wiskunde B. Hoe? Geen idee. Hoe hoog? 8.5. Best wel trots.

Ik heb het goed gevierd ondanks dat ik nog steeds niet lekker was. Ik kreeg drankjes aangeboden van Katie en Georgia en we hebben wat kaartspellen en bierpong gespeeld. Om 10 uur lag ik in bed, want ik wil op mijn laatste dagen niet nog een keer mijn project missen.

Dag 17: medisch vrijwilliger/medisch patiënt?!

Vandaag had ik in de ochtend in plaats van het sportproject voor 1 dag het medische project; home base care. Daarin ga je met 3/4 vrijwilligers naar mensen thuis die medische hulp nodig hebben. De eerste persoon was een wat oudere man met een diepe wond onder zijn voet. Hij miste volgens mij ook wat tenen of zijn voet was misvormd. De wond was schoon en niet geïnfecteerd, dus we hebben de wond behandeld en ingebonden.

Ik werd vanochtend al wakker met buikpijn, maar ik wilde het toch proberen vandaag. Dat werkte helaas niet; onderweg naar patiënt nummer 2 werd ik onwel en moest ik een taxi terug naar huis nemen. Ik heb wat medicatie ingenomen en een paar uurtjes geslapen. Vandaag geen middag project voor mij, maar een beetje uitrusten en beter worden. Het hangt hier een beetje; meer dan de helft van mijn kamer is niet lekker. Hopelijk ben ik morgen weer fit genoeg om mee te kunnen draaien. Voor nu een rustdagje met veel slaap en veel water.

Morgen om 8 uur komen de normeringen van de eindexamens online en tussen 5 en 6 word ik hier in Zambia gebeld.... spannennnnnnnd!!

Dag 16; new week

Nieuwe week, dus nieuw programma. Vandaag de 3e klas gehad bij een lubuyu community school. Deze klas was vorige week niet zo goed in luisteren, ook omdat ze niet heel goed engels spreken. We hebben echter bijna altijd een local mee die kan vertalen. Het eerste spel was teambal, waarin de kinderen 10x naar elkaar over moeten spelen zonder onderbreking. Dat ging redelijk, maar omdat het er best hard aan toe ging, raakten een paar kinderen gewond en zijn we overgestapt naar her volgende spel; catchball. Nadat de kinderen wat afgekoeld waren en rustiger waren geworden, deden we een rondje dolikeIdo. Dat is een spel dat komt vanuit het girl impact programma. We staan met zijn alle in de cirkel en 1 iemand loopt klappend in de cirkel en zegt "do like I do". Iedereen in de cirkel zegt daarop "I do I do". Dat herhaalt zich nog een keer en dan zegt degene in de cirkel "I dooo this" en neemt een houding/pose aan; iedereen in de cirkel volgt. Daarna zegt degene in de cirkel " and I dooo this", neemt een tweede pose aan, iedereen volgt en dan zegt degene in de cirkel: "especially you!" en wijst naar iemand in de cirkel, waarna het hele riedeltje zich herhaalt. Ontzettend leuk en nuttig! Na dit spel hebben we nog een spel gedaan voor wat voedingeducatie, maar dat was één groot drama; ze luisterden niet, ze duwden, ze scheeuwden, maakten ruzie, etc. Bij deze school dus nog veel werk aan de winkel.

In de middag had ik reading club, een soort extra les voor kinderen om bij het niveau van de klasgenoten te komen. We hebben met ze gewerkt aan letterherkenning en het alfabet. In de avond werd er hier een movienight georganiseerd. Op het dak van de bar hebben ze hier een groot doek gespannen waarop de film werd geprojecteerd. Vanuit de zwembadrand keken we naar de film mer onze slaapzakken op de ligbedden. Nu snel slapen, want ik heb nog wat uurtjes in te halen!! Goodnight xxxx

Dag 14 & 15 weekend: safari!

Weeekend!! En dit weekend stond er de one day one night safari op het programma in Chobe National Park, te Botswana. Oftewel slapen tussen de wilde dieren. Na het korte nachtje van 3 uur stond om 7 uur de taxi klaar om ons naar de grens van Botswana te rijden. We waren met z'n 8en. Na de paspoortcontroles etc werden we met een speedbootje de Zambeziriver overgevaren. We kregen wat koffie en thee en een muffin in een huisje daar. Om 10 uur begon de boatsafari op de Chobe river. Op een boot met een tourguide gingen we opzoek naar dieren. Na niet al te lange tijd zagen we de eerste hippo. Wat zijn die beesten toch óntzettend groot. We zagen impala's, kudu's (engelse naam denk ik), olifanten, waterbuffalo's en krokodillen. We zagen zwemmende olifanten, kuddes olifanten met kleintjes, vogels en een praaaaachtig landschap. Om half 1 gingen we terug naar het restaurant achtige dingetje, waar lunch voor ons klaar stond. Om half 2 begon de gamedrive. Met zijn 8en + 2 Australiërs zaten we in een safari jeep (oh, +onze tourguide Leo). De eerste dieren die we tegenkwamen waren de impala's, soort hertachtige beesten. We waren heel dichtbij dus konden prachtige foto's maken. Ook de olifanten waren overal en heel dichtbij. We zagen giraffen, een paar zebra's en aapjes.

En rond 5 begon de zon onder te gaan... w a u w. Het is denk uit veruit de mooiste zonsondergang die ik ooit heb gezien. De combinatie van het prachtige landschap met de dieren en de natuurgeluiden maakten het maaaaaagisch. Helaas geen leeuwen of luipaarden kunnen spotten, maar dat maakte het niet minder leuk. Om kwart voor 7 kwamen we aan in het kamp. Tenten stonden klaar, kampvuur stond aan en na de veiligheidsregels doorgenomen te hebben, was het tijd voor avondeten. Het was letterlijk midden in de jungle; het toilet was een gat in de grond met een schepje en een zeil eromheen en de douche was een soort gieter. Toen we rond het kampvuur zagen hoorden we de leeuwen in de verte brullen. Ik deelde de tent met Elisa. Zij werd helaas onwel in de avond, mogelijk door het eten.

De volgende ochtend werden we om 5:45 wakker gemaakt voor de ochtend gamedrive. De twee Australiërs deden er nog een dag achteraan dus wij werden uit het park gereden en toen we op de mainroad reden, zagen we daar opeens een hyena, heel cool. Daarna zijn we naar huis gegaan om vervolgens de rest van de dag wat uit te rusten en bij te slapen. In de avond zijn we wel nog even uiteten geweest aan de zambeziriver, maar om half 10 sliep ik als een roosje. X

Dag 13: de laatste dag van de helft van de groep

Vandaag was de laatste dag voor ongeveer de helft van de groep. De grote groep van Colorado State University vertrekt morgen weer naar huis. In de ochtend gingen we met 9 vrijwilligers naar shungi. Met de gewone sportvrijwilligers en 3 vrijwilligers die het sportproject eens uit wilden proberen. We dachten dat we met veel waren, maar dat bleek volkomen van pas te komen. We zouden eigenlijk grade 5a en dan grade 5b hebben, maar we bleken ze tegelijkertijd te krijgen. Vervolgens dacht de lerares van grade 2 dat zij haar leerlingen moest brengen voor een gymles, omdat dat vorige week zo was. Kortom, we hadden 3 klassen tegelijkertijd. We hadden de sportvrijwilligers opgedeeld en de andere vrijwilligers ook verdeeld onder de klassen. Katie ging mee om foto's en videos te maken voor op de African Impact website. Ik had samen met Austin grade 5a. Het was de eerste keer dat zij van ons gymles kregen, dus ze wisten nog niet helemaal hoe het allemaal werkte. Nadat ze na een 20 minuutjes trefbal onder de knie kregen, was het eigenlijk alweer het einde van de les. Hele leuke ochtend.

In de middag was ik opnieuw ingedeeld in het Linda Farm Sports project. Ik heb onder andere met wat meisjes touwtje gesprongen. De jongens voetbalden of speelden met de rugbybal.

Vrijdagavond, laatste avond voor CSU, begon met zo'n 7 mensen die de bombsquad deden. Bij de bombsquad moet je zo snel als je kan 7 jägerbombs (shot jägermeister+energydrank) atten, heel vies. Daarna wat bierpong gekeken, rage cage gespeeld en toen zijn de meeste mensen uitgegaan. Ik zou eerst ook gaan, maar ik had een date...... ;) Om 3 uur 's nachts was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen. De volgende ochtend stond namelijk de overnight safari op de planning en aangezien ik veel slaap gemist heb afgelopen dagen, leek het me geen goed idee nog langer op te blijven, hoe graag ik ook wilde. Kort nachtje van ongeveer 3 uurtjes & klaar voor de safari. Kussssss

Dag 11 en 12 in één & wat extra.

Vandaag 2 dagen in één. Maar laat ik eerst even beginnen met een beetje uit te leggen hoe de sportlessen elke ochtend in zijn werk gaan. We beginnen altijd met een introductie waarin alle vrijwilligers van die dag zich voorstellen. "I'm Anne from Holland". Vervolgens herhalen alle kinderen dan: "Anne from Holland". Zo gaan we elke vrijwilliger af en vervolgens gaan we met de kinderen door de regels van PE (physical education). No insulting, respecting oneanother, no shouting, working together as a team, no eating during PE, no pushing, no talking when the teacher's talking, etc. De kinderen kennen de regels zelf heel goed, dus vaak laten we ze zelf de regels om de beurt opnoemen. Na de introductie is het tijd voor de warming up. Deze verschilt elke week, maar stretching in een grote cirkel zit er altijd bij. Na de warming up doen we de spelletjes die we vooraf gepland hebben met de vrijwilligers. Vaak moeten we flexibel zijn en ons programma aanpassen aan het gedrag van de kinderen, de plaats die we hebben en de tijd die we hebben voor de gymles. Aan het einde van de de gymles doen we een cooling down game zodat de kinderen rustig worden en niet overenthousiast/boos/energiek de klas weer in gaan. We eindigen iedere les met een final talk, waarin we met de kinderen van die dag bespreken hoe de les is gegaan, wat ze geleerd hebben, wat beter kan, wat ze wel/niet leuk vonden etc. Om gedurende de les de aandacht van de kinderen te krijgen hebben we verschillende slogans: als wij COACH zeggen, zeggen de kinderen TEAM en andersom. Als wij BANANA zeggen, zeggen zij APPLE en als wij MANGO zeggen, zeggen zij GUAVA (fruitsoort). Daardoor is iedereen stil en zijn ze weer bij de les. Het werkt heel goed. Na de final talk gaan ze weer terug naar hun lessen en worden wij opgehaald door de "muzungubus" (bus voor witte mensen). Oh ze dragen in de gymlessen trouwens geen sportkleren, maar gewoon de kleren die ze de rest van de dag ook aan hebben. Klein verschil met Nederland.

Woensdagochtend mochten dus we weer naar de Linda Community school. Dat is de school waar we toch wel het meeste komen. Je begint nu gezichten te herkennen en zij herkennen jou dusss dat is heel leuk. In de middag had ik lindafarmsports, ook dat heb ik al een keer gedaan. Ze hebben vooral met de haren van de vrouwelijke vrijwilligers gespeeld. Met zijn 8en tegelijk deden ze mijn haar (inclusief getrek en pijn), maaar het was leuk. In de avond zijn we met een deel naar het Zambezi café gegaan om een toetje te halen.

Om 22uur lag ik in bedje en donderdagochtend vertrok het busje alweer om 8:10 richting lubuju school. We hadden daar de 6e klassers (12jaar ongeveer). We waren met zijn vieren; Joe, Austin en Ashtyn, zij is het meisje dat er deze week bij is gekomen. We hebben de groep in tweeën gesplitst en een jongens en een meisjes trefbalspel gecreëerd. Het ging erg goed, waardoor we verschillende spelvormen met verschillende regels voor trefbal konden spelen.

In de middag had ik rugby met girlimpact met de meiden van grade 5&6 van Linda Community school. We waren met Parker, Ryan (ook wel bekend als Big Tuna), Zac, Lindsey en Eleanor. Het was, uhm hoe zal ik het zeggen, chaotisch?!? Ik deed de introductie en warming up, maar daarna ging het soort van fout; er werd gevochten gescheeuwd, gewezen naar elkaar. Kortom tijd voor de friendshipcircle: met z'n alle maken we een kring en iedereen geeft om de beurt de persoon rechts van haar 3 complimenten. De rust was weer een beetje wedergekeerd dus we konden door. Na een actieve en vermoeiende maar toch wel leuke middag hebben we in de avond nog een kaartspelletje gespeeld en om 1 uur lag ik in bed om vervolgens de volgende dag om 8:10 de bus weer te hebben. Ohja en ik wil jullie graag nog een zambiaans woordje leren: EWA. Dat betekent jij en is zeer handig, want daar luistert iedereen naar.

Dag 10: mwandimwandimwandi

Deze ochtend was het weer tijd voor een van de moeilijkste scholen: mwandi. En ja dat bleek meteen; ze luisterden slecht en gingen helemaal op in het spel... misschien iets teveel, want vooral de meisjes waren ge-meen. We hadden de groep onderverdeeld in een jongens en een meisjes groep. Ik hielp bij de meisjes. Na de eerste, probleemloze, ronde ging het mis; er werd alleen maar gescholden, geschreeuwd en gevochten. Ik moest er verschillende keren tussenin springen en aan het eind konden ze elkaar niet eens de hand schudden. Ik hoop dat hun gedrag volgende week wat beter is.

In de middag had ik opnieuw afterschool bij de Linda community school. Er is daar een Zambiaanse mevrouw, Marie. Zij helpt mee met de vrijwilligers, terwijl ze probeert het hoofd boven water te houden en het schoolgeld voor haar 4 kinderen bij elkaar te sprokkelen. Ontzettend lieve vrouw, die overal meehelpt waar ze kan.

Na deze middag hadden we in de avond pubquiz met verschillende onderwerpen waarover vragen werden gesteld. Er waren 7 rondes en mijn team, the Kudu's, stond na 5 rondes nog steeds laatste van de 9 teams die meespeelden. Na de laatste ronde lukte het ons om toch nog 6e te worden. Er is dus werk aan de winkel voor de afrikakennis, muziekkennis en algemene kennis. Het was een leuk dagje weer. Morgen tijd voor een gymles zonder Joe. Wij zullen morgen de gymles zelf moeten leiden, maar dat gaat helemaal goedkomen!

Dag 9: chaotisch dagje wel

In de ochtend was het weer tijd voor het ochtendproject: vandaag libuyi community school, grade 3. Deze week ook een nieuw gymprogramma, met als maingame trefbal. Grade 3 is redelijk jong waardoor het engels er nog niet helemaal in zit. Dat maakte het moeilijk om de spellen goed uit te leggen. We hadden wel een local bij ons Geiza (als je dat zo schrijft); hij kon ons helpen de spellen uit te leggen. Ze luisterden redelijk, maar het respect voor elkaar was ver te zoeken. Ik moest verschillende keren tussen ruziënde kinderen inspringen, omdat ze vechtten om wie de bal mocht hebben. Trekken, duwen schreeuwen; we zagen het allemaal voorbij komen.

In de middag moest de hele groep die het medische project doet, HIV/aids voorlichting geven en stond er voor mij Linda afterschool op het programma. Dat is een soort naschoolse opvang waarbij we tekenspullen, ballen, spelletjes en boekjes meenemen voor de kinderen. Vandaag is er daar helaas de telefoon van Austin gestolen door een van de kinderen waarschijnlijk. Normaal gesproken gebeurt het hier niet, maar helaas vandaag werd iedereen weer even met de neus oo de feiten gedrukt. Ik had mijn oude telefoon meegenomen voor een lokale simkaart. Hij gebruikt die nu even tijdelijk voor de komende week.

Vanavond krijgen we pasta bolognese en daarna ga ik hopelijk lekker vroeg naar bed. Ja klopt, dat was gisteren ook de planning, maar dat werd 1 uur 's nachts hahaha. Daarom heb ik vanmiddag een dutje gedaan om dat in te halen. Groetjesssss