Dag 25: the end

Laatste keer wakker worden in het prachtige Zambia... Laatste keer ontbijt met de leukste vrijwilligers & laatste keer safari. Want ja hoe kan je je avontuur in Zambia beter afsluiten dan eindigen met een safari. Dat is precies wat ik deed. Om 6:45 werd ik opgehaald door een safari jeep op weg naar Mosi-oa-Tunya National Park. Dat was me een koud ritje zeg (zo'n 10 graden met een koud windje). Het was een walking safari, dus we werden gedropt en liepen samen met een gids en een gewapende wildlife politieagent voor de veiligheid. Het duurde even voordat we dieren zagen, maar uiteindelijk na 3 uur lopen hadden we dan eindelijk de rhino's, oh neushoorns bedoel ik, gevonden. Ze hadden zich goed verstopt, maar het was een vrouwtje een baby'tje van 6 maanden en een mannetje. Groooooot zijn ze met mega hoorns! Verder hebben we giraffen, zebra's, impala's, gnoes, apen, een krokodil en veel insecten en vogels gezien. Misschien nog wel meer dieren, maar die ben ik dan even vergeten. Terug thuis, tijd voor afscheid, althans dat dachten we. Zij zouden naar het middagproject gaan en niet optijd thuis zijn om mij uit te zwaaien. Traantjes overal, maar it's not a goodbye forever!! Nou afscheid genomen, maar toen bleken sommigen toch optijd terug te zijn; kortom afscheid nummer 2. Conor, de baas van livingstone backpackers, gaf me een lift naar het vliegveld. Hij komt regelmatig in Amsterdam, dus ook hem zal ik nog wel een keer zien. Nu op het vliegveld en over een klein half uurtje (18:00) vertrekt het vliegtuig richting Nairobi. Het grote avontuur is tot een eind gekomen. Wat heb ik het naar mijn zin gehad en wat heb ik ontzettend genoten. Ik heb veel geleerd, super toffe mensen van overal in de wereld ontmoet en bovenal mijn steentje bij kunnen dragen aan de ontwikkeling van deze prachtige gemeenschap.

Morgen om 7 uur 's ochtends land ik als het goed is weer op Nederlandse bodem. See you soon!

Dag 24: laatste volle dag

Vandaag mijn allerlaatste volle dag in Zambia. Het is bijna tijd om weer naar huis te gaan. Vanochtend om 7 uur werd ik opgehaald voor de micro lite over de victoria falls. Een beetje eng vond ik het wel van te voren, maar wow wat was dat mooi! In een soort open zweefvliegtuigje met motor vloog ik over de Zambezi river en over de prachtige victoria falls. Ik zag vanuit de lucht olifanten lopen, nijlpaarden zwemmen en buffalo's grazen. Echt wauw. het was prachtig, net zoals de foto's die daarvan gemaakt zijn. Vandaag een redelijk frisse dag hier. Mijn plan was om de victoria falls nog een keer te bezoeken voor een paar wandelingen, maar omdat het niet heel warm is en ik ze al gezien heb, had ik besloten niet te gaan. Je wordt heel nat en zonder zon is dat wel heel koud. Vanavond mijn laatste avond hier en morgenochtend heb ik nog een walking safari om 6:45 's ochtends om neushoorns te zien! Daarna is het tijd voor afscheid en daar zie ik wel een beetje tegenop, maar aan alles komt een einde (behalve de herinneringen). Xxx

Dag 23: tijd voor afscheid

Vanochtend mijn allerlaatste werkdag als vrijwilliger gehad en dus het allerlaatste ochtendproject gedaan. Na 3 weken is er een eind gekomen aan mijn periode als vrijwilliger. En wat een fantastische 3 weken waren dat. Ondanks dat ik de laatste week niet helemaal mee heb kunnen draaien, heb ik genoten van elke minuut. De kinderen geven me een lach op mijn gezicht. Met zo weinig kan je hier zoveel betekenen. De Happy Africa Foundation doet hier geweldig werk.

Vanochtend dus mijn laatste ochtend in Libuyu met grade 4 vandaag. In mijn ogen de moeilijkste school vanwege het gebrek aan engels. Vandaag hadden we een iets ander programma dan normaal. Na de warming up met een spelletje "cat & mouse" en een rondje "do like I do" en de stretching hebben we de groep onderverdeeld in 3 gelijke groepen. Het was een soort circuit. Bij de ene stop kregen ze les over het hart en de bloedsomloop en hoe het belangrijk is om goed te eten en wat daarvan belangrijk is voor sport. Dus; wat gebeurt er met het lichaam tijdens lichamelijke activiteit? Het is heel belangrijk voor de kinderen om hun lichaam te leren kennen. Ze waren zeer gechoqueerd toen ze hun eigen polsslag konden voelen. De andere stop was een spel dat het mijnenveld heet. Daarbij wordt één persoon geblinddoekt en de twee anderen uit het team moeten hem door het veld leiden zónder dat de geblinddoekte persoon op een "mijn" trapt. Heel goed spel voor duidelijke communicatie en teamwork. Het laatste spel was chinese muur, een tikspel. Ze luisterden vandaag erg goed en het was een leuke ochtend. Terug thuis moesten we afscheid nemen van Jayme, Elisa, Anton en Jeanine. Er waren wat tranen hier en daar, maar mogelijk zien we ze nog eens! Het afscheidsritueel gaat hier als volgt; de laatste foto's worden genomen, er wordt afscheid genomen, tranen gelaten, dan gaan ze de bus in en wordt er 2x getoeterd, waarna de achterblijvers muzungubus roepen, dat herhaalt zich en daarna rijdt de bus weg.. see you soon!

De rest van de dag is een rustdagje en vanavond wordt er weer een movienight georganiseerd met vandaag de film; beauty and the beast. Nog even genieten van de laatste daagjes Afrika! Kusss

Dag 22: rustig aan

Vandaag een niet hele speciale dag. Veel aan het zwembad gehangen en ik ben met Elisa even naar de curiomarket geweest. Vanavond gaan we met zijn alle naar royal livingstone om daar bovenaan de victoriafalls een drankje te doen met hopelijk uitzicht op de zonsondergang. Het is de laatste avond voor een paar vrijwilligers, dus eigenlijk het afscheidsetentje.

We hebben een heerlijk drankje gedaan met een mooi uitzicht. Daarna gegeten in het restaurant daarnaast. Helaas zijn ze hier in zambia niet heel klantgericht/flexibel. Maar na wat gesprekken met de baas konden we een tafel met zijn alle krijgen en hebben we (sommige koud) goed gegeten.

Dag 21: nieuwe dierenvriendjes

Vanochtend om 6 uur ging de wekker voor de cheetah en lion walk! Ik voel me vandaag iets beter, dus er is vooruitgang. Om 6:45 vertrok het busje. Daar aangekomen hadden we eerst de cheetah walk. Eerst op de foto met de cheetah's. We konden de aaien en knuffelen. Wel altijd laag bij de grond blijven en je moest ze van achteren naderen. Na de fotoshoot begon de wandeling. Er waren 3 cheetah's. Onze cheetah heette Lulu. Eerst was Lindsay aan de beurt om te wandelen met de cheetah en daarna ik. Nog niks aan de hand verder, maar na mij kwam een man. En 1, 2, 3 cheetah weg. Ohja, ze zijn zeer snel!!! De cheetah begon een spelletje te spelen met de verzorgers, een soort kat-en-muisspel. Hij kwam wat dichterbij, en net voordat hij gepakt kon worden sprintte hij weer weg. Uiteindelijk hebben ze hem naar hun verblijf kunnen jagen.

Na de cheetah walk hadden we de lion walk met Milo en Mona, een broertje en een zusje, beide 10 maanden oud. We hebben een wandelingetje gemaakt met mevrouw en meneer, foto's genomen en ze geaaid. Daarna terug naar huis gegaan en een rustige slaperige dag aan het zwembad gehad. Vanavond een gezellig avondje en uiteten. Morgen komen er weer wat nieuwe vrijwilligers aan. Volgende week in totaal 15! Maar woensdagavond zit ik weer in het vliegtuig terug. Nog een half weekje genieten dus.

Dag 20: mr. Sweet Potato

Een onrustige nacht vannacht; weinig geslapen, nog steeds onwel. Vanochtend voelde ik me iets beter. Ik wilde niet mijn laatste dag missen en toch het ochtend project proberen. We kwamen aan bij shungu school vanochtend en, net zo als de andere weken bij deze school, was de communicatie weer volledig misgelopen. Dit keer zo mis dat er geen gymles gegeven kon worden. Voor mij misschien beter, want daar aangekomen voelde ik me zeer onwel en duizelig. Terug thuis een slaapje gepakt van 2 uurtjes, waarna ik me weer wat beter voelde.

Voor de middag staat vandaag MOPH op het programma; Maramba old peoples home. Na 3 weken mijn allerlaatste middagproject. Het was geweldig. Het is een sociale opvang voor ouderen die niemand meer hebben. In Zambia is het namelijk zo; als je familie hebt, moeten zij je verzorgen en opvangen als je oud bent. Een van de mensen daar mr. Sweet Potato (ja, dat is echt zijn naam). Hij heeft overdag zijn ene vrouw en 's avonds, als vrouw nummer 1 slaapt, gaat hij op bezoek bij vrouw nummer 2. Mr. Sweet Potato wilde mijn nummer hebben zodat als hij genoeg geld heeft voor een telefoon, mij kon bellen. Ik kwam niet meer bij. Een andere meneer, Persan, was blind en woonde daar al met zijn vrouw sinds 1997. Hij houdt daar (blind!) de tuin bij. Ik heb hem wat play-doh waaruit hij op gevoel een koe kleide. Dan was er nog Peter; met hem hebben we gedanst. Er was mr. Master Cheater, met wie een paar andere vrijwilligers spelletjes speelden. Er was ook een vrouwtje die zichzelf 2 uur lang heeft vermaakt met play-doh. Heel schattig was het.

Vanavond laatste vrijdagavond, dus ik ga er zover mogelijk een feestje van maken! Have a nice weekend xxxx

Extraatje: surpriseeeeee for me

Oke nog even een kleine update van vanavond. Na de BBQ vanavond wilde ik even gaan douchen, dus ik liep het huis in en toen werd ik teruggeroepen door Katherine. Ze vroeg eat ik ging doen en of ik een minuutje voor haar had. Nou dat had ik wel. Ze deed haar arm over mijn schouder en leidde me terug naar het zwembad. Toen moest ik gaan zitten en mocht nims vragen. Heeeel vreemd allemaal; ik had geen idee wat er aan de hand was. Toen zei ze opeens dat ze een koekje voor me had, een aardbeienkoekje. Dat was dan waarom ik mee moest komen naar buiten?! Nou na 10 minuten naar dat koekje te hebben gestaard, nog steeds redelijk confused. Toen kwamen opeens van achteren van mij alle vrijwilligers aanlopen met een chocolade taart en een kaart waar ze wat opgeschreven hadden. Ik was suuuper verrast en aaaw het was heel leuk (& de taart was ook nog eens lekker). Na nog wat kaarten en wat hangen is het nu toch wel echt tijd om te slapen. Slaap zacht.

Dag 19: nieuwe favoriet

Helaas ben ik nog steeds niet lekker en is mijn buik nog steeds ziek. Ik ben daarentegen wel naar de projecten geweest vandaag. In de ochtend Libala government school, grade 5. We waren met 4 vrijwilligers (Ashtyn, Joe, Katherine en ik) en ja, schrik niet, 70 leerlingen. Katherine is een gewellllllldige vrouw uit Schotland. De coolste 34-jarige die ik ooit ontmoet heb! Oke terug naar de les. De kindere van deze school gedragen zich gelukkig voorbeeldig, waardoor de les goed verliep. We hebben kickball met ze gespeeld (softbal maar dan met schoppen tegen een voetbal). Leuke ochtend.

In de middag had ik artclub bij DCC. Ik denk dat dit het allerleukste middagproject is wat ik gedaan heb. We hebben rammelaars gemaakt met lege wc-rollen en kettingen gemaakt van wc-rollen. Supersuper tof.

Elke donderdag moeten sommige kamers de resourceroom opruimen of ecobricken. Wij waren vandaag weer aan de beurt voor ecobricking. Iedereen heeft daarbij een lege plasticfles. We vullen die met allerlei plastic totdat het heel hard wordt. Deze harde flessen, gevuld met afval, gebruiken ze hier om huizen mee te bouwen (als een soort fundering voor in her beton geloof ik).

Vanavond weer tijd voor BBQ en hopelijk is mijn buikje morgen weer de oude. Kussieeeeees.